T H E A T E R G R O E P M V
DE BEZOEKER AAN HET WOORD
Recensie door een selecteur van het TheaterCircuit april 2005
Pizzaman is een zwarte komedie, die met veel vaart werd gespeeld. De regisseur koos voor een speelster die echt vanuit een karakter speelde (prachtig en geloofwaardig spel, met o.a. een ontroerende monoloog) met daar tegenover twee spelers die meer vanuit een type speelden. Met name de speelster van deze twee kwam het meest tot haar recht toen ze echt in het type dook. Toch was ik niet zo gecharmeerd van deze keus, het was m.i. spannender geweest als de types waren losgelaten en er naturel was gespeeld.
Verder was het beslist onderhoudend en bij tijd en wijle zeer grappig. De voorstelling kwam wat moeizaam op gang, er speelde zich in het begin (te) veel af op een tweezitsbank, waardoor het toneelbeeld te weinig breed werd gemaakt. Nadien kwam de vaart erin en werd de toneelvloer volledig benut.
Bijzonder aardig vond ik het spel tussen de beide dames met de kussens en het plantje. Dit stond voor hun (verschillende) opvattingen over de inrichting van hun flat, wat gedurende de voorstelling een soort rode draad was.
Het decor was sober. De keuze voor de twee jaloezieën als afscheiding met de keuken maakte het spel wat rommelig. De kleurkeuze was wel mooi en consequent.
Conclusie: leuke voorstelling maar net niet goed genoeg voor het TheaterCircuit.
Het Asserjournaal van 11 april 2005
PIZZAMAN, zwarte komedie als mooi kijk-en luisterspel van Theatergroep M/V
door Dinie Lu-is
ASSEN / EKEHAAR - Theatergroep M/V beleefde zaterdag 9 april in Het Hek van de Dam de première met Pizzaman. Na Kaatje is verdronken en NoraNoraNora is dit het derde stuk van de groep op rij, geregisseerd door Marian Vesseur. Pizzaman is een intieme zwarte komedie, waarin twee vrouwen hun frustraties over ‘de man’ afreageren op een niets vermoedende pizzabezorger.
Julia (Astrid Ottes) en Els (Aly Kampinga) hebben het helemaal gehad; de een is ontslagen en drinkt, de ander is gedumpt door haar minnaar en heeft vreetbuien. Het is vrijdagavond. De twee vrouwen hebben het over hun leven, hun dromen, hun gemiste kansen, hun zwaktes, hun frustraties. Ze zijn doorspekt met een gezonde dosis realiteitszin en humor. Het leven is bepaald niet gelopen zoals zij zich dat hadden voorgesteld, maar van nu af willen zij het leven naar hun hand zetten en stellen een daad. Die is evenwel absurd en balanceert op het randje van goed en kwaad. In werkelijkheid zou zo’n daad blijven steken in gedachten, maar deze vrouwen handelen en doen.
Zo wordt de werkelijkheid van alledag theater, uitvergroot, niet realistisch, maar toch blijven de personages als echte mensen overeind en dat vooral is het knappe van deze acteurs.
Astrid Ottes zet een vrouw neer, strijdbaar en anti, maar ondertussen bijna teer met haar natte haren en gestoken in een gemakkelijk huispak. Ronald Enting, ‘de man’, is fantastisch, stoer met niet alleen een goed lijf maar ook nog met goede bedoelingen. Aly Kampinga maakt met haar rol de drie eenlingen weer tot een geheel met haar mollige gezelligheid en verstandige uitspraken. De bij tijden heftige innerlijke strijd is niet alleen zichtbaar maar ook voelbaar, met name de gelaatsuitdrukking van Astrid in de laatste minuten vond ik sterk.
Het is echt bijzonder om te zien hoe deze drie acteurs volkomen bij elkaar passen, ieder krijgt evenveel ruimte in het spel. Daardoor zijn ze allemaal even sterk. De gekozen muziek maakt het geheel tot een mooi kijk- en luisterspel.
over PIZZAMAN
Dé Krant van Groningen van 20 april 2005
Pizzaman: verrassende zwarte komedie
door Mariëlle de Vries
Els en Julia. Twee huisgenoten, vrouwen van eind dertig, begin veertig. De een is gedumpt door haar vriend die teruggaat naar zijn vrouw. De andere is net ontslagen omdat ze weigerde het bed te delen met haar baas. Het begin van een verrassende zwarte komedie van Darlene Craviotto en gespeeld door Theatergroep M/V.
Julia ontloopt haar problemen door zich op de drank te storten en Els is een echte Miep en wil maar een ding: Eten! Terwijl ze hun problemen bespreken, komt Julia met een plan om hun frustraties af te kunnen reageren. Ze gaan een man verkrachten. Op zoek naar een man uit het zwarte boekje van Els besluiten ze een pizza Extravaganza te bestellen met dubbel kaas, dubbel ansjovis en geen uien. De pizza wordt bezorgd door Eddie en dat is een man. Wat volgt is een kat en muis spelletje met hilarische en serieuze momenten en een heel mooi slot.
Hoewel de tekst bij tijd en wijle opgezegd lijkt te worden, is Pizzaman een mooi stuk geworden over de frustratie van twee vrouwen die de man overal de schuld van willen geven. Macabere mannengrapjes voeren de boventoon en de chemie tussen Aly Kampinga en Astrid Ottes is bijzonder. De twee voelen elkaar aan en weten voor de kijker een spanning op te bouwen die je nieuwsgierig maakt naar de afloop van het verhaal. Ronald Enting speelt de rol van Eddie en moet zich gebonden aan handen en voeten onderwerpen aan de plannen van Julia en Els. Pizzaman is een echt vrouwenstuk met heerlijke galgenhumor.